მიმდინარე მოხსენება : წყარო Wikipedia

„მსოფლიო ბაზარზე ენერგიის წარმოება 2019 წელს, BP-ის მიხედვით, 584.9 იყო  Exajoules , 2009 წლიდან 12,1%-ით გაიზარდა. იგი დაიშალა 33,1% ნავთობად, 27,0% ნახშირად, 24,2% ბუნებრივ აირად, 4,3% ბირთვულ და 11,5% ელექტროენერგიად. განახლებადი ენერგიები (ჰიდროელექტროენერგია 6,5%, ქარის ენერგია 2,2%, ბიომათერა. 1,0%, მზის 1,1%, ბიოსაწვავი 0,7%). 

მას შემდეგ, რაც  ინდუსტრიული რევოლუცია , ენერგიის მოხმარება სტაბილურად გაიზარდა. ის 109%-ით გაიზარდა 44 წლის განმავლობაში, 1973 წლიდან 2017 წლამდე (საბოლოო მოხმარება). The  საბოლოო მოხმარება  მსოფლიო ენერგეტიკა 2017 წელს, ენერგეტიკის საერთაშორისო სააგენტოს მონაცემებით, 9717 მტეპი შეადგინა, საიდანაც 19% ელექტროენერგიის სახით; 1990 წლიდან ის ოდნავ უფრო სწრაფად გაიზარდა, ვიდრე მოსახლეობა, მაგრამ მისი დაყოფა ენერგიის წყაროების მიხედვით ძლივს შეიცვალა: წიაღისეული საწვავის წილი 0,5 პუნქტით დაეცა, მაგრამ მათი დომინირება რჩება მასიური: 81,8 %; განახლებადი ენერგიების წილი (EnR) გაიზარდა მხოლოდ 0,8 პუნქტით, 1990 წლის 15,5%-დან 2017 წელს 16,3%-მდე, რადგან ბიომასის წილის შემცირება ნაწილობრივ ანაზღაურებს სხვა რეზულტატების ზრდას. მისი დაყოფა სექტორების მიხედვით იყო: მრეწველობა 29%, ტრანსპორტი 29%, საცხოვრებელი 21%, მესამეული 8%, სოფლის მეურნეობა და მეთევზეობა 2%, არაენერგეტიკული მოხმარება (ქიმიკატები და ა.შ.) 9%.

გლობალურად, ემისიები  ნახშირორჟანგი  (CO2) ენერგიის გამო 2017 წელს შეფასებულია IEA-ს მიერ 32,840 მტონად, 112%-ით მეტი 1973 წელთან შედარებით, საიდანაც 44.2% წარმოებულია ნახშირით, 34.6% ნავთობით და 20.5% ბუნებრივი აირით; სექტორების მიხედვით 2013 წელს 37% მოდიოდა მრეწველობაზე, 23% ტრანსპორტიდან, 17% შინამეურნეობებიდან (საბინაო) და 15% სერვისებიდან და სოფლის მეურნეობიდან. CO2 ემისიები ერთ სულ მოსახლეზე 2017 წელს შეფასებულია 4,37 ტონად მსოფლიოში, 14,61 ტონა შეერთებულ შტატებში, 8,70 ტონა გერმანიაში, 4,56 ტონა საფრანგეთში, 6,68 ტონა ჩინეთში, 1,61 ტონა ინდოეთში და 0,94 ტონა აფრიკაში.

ფარგლებში  კლიმატის საერთაშორისო მოლაპარაკებებში , ყველა ქვეყანა მზად არის შეინარჩუნოს ტემპერატურის ზრდა +2°C-ზე დაბლა პრეინდუსტრიულ ეპოქასთან შედარებით. ამ შედეგის მისაღწევად, 2050 წლისთვის გლობალურად თავი უნდა შევიკავოთ ნავთობის მარაგების მესამედის, გაზის მარაგების ნახევრის და მსოფლიოს წიაღში არსებული ნახშირის 80%-ზე მეტის მოპოვებისგან. IEA-ს მიხედვით, ცალკეული ვალდებულებები ქვეყნებისკენ  2015 წლის პარიზის კლიმატის ცვლილების კონფერენცია  (COP21) ძირითადად არასაკმარისია: ისინი მხოლოდ შეანელებენ CO2-ის ემისიების პროგრესირებას და გამოიწვევენ ტემპერატურის მატებას +2,7°C-ით 2100 წელს." (წყარო ვიკიპედია)